تأثیر توان‌بخشی شناختی بر به زیستی اجتماعی، کیفیت زندگی و رضایت زناشویی پرستاران

زمینه و هدف: با توجه به نقش مهم پرستاران در جامعه، شناسایی عوامل تأثیرگذار بـر زندگی کاری، شخصی و زناشویی پرستاران و نیز انجام اقدامات پیش‌گیرانه در این زمینه ضروری است. لذا با توجه به‌ضرورت بهبود زندگی پرستاران، هدف مطالعۀ حاضر تعیین اثربخشی توان‌بخشی شناختی بر  به زیستی اجتماعی، کیفیت زندگی و رضایت زناشویی پرستاران است. مواد و روش‌ها: روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی  و جامعۀ پژوهش شامل پرستاران زن و مرد بخش‌های مراقبت ویژۀ بیمارستان‌های شهر قم در سال ۱۳۹۴ است. نمونۀ این پژوهش ۴۰ نفر از پرستاران بودند. در این پژوهش پرستاران با روش نمونه‌گیری دردسترس، انتخاب و سپس به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسش‌نامۀ رضایت‌مندی زناشویی انریچ(۱۹۹۳)، پرسش‌نامۀ  به زیستی اجتماعی کییز(۲۰۰۴) و پرسش‌نامۀ کیفیت زندگی(۱۹۸۹) استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم افزار  Spssویرایش ۲۱ و آزمون تحلیل کواریانس چند متغیری(MANCOVA) استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که توان‌بخشی شناختی معنادار بر بهبود متغیرهای  به زیستی اجتماعی، کیفیت زندگی و رضایت زناشویی پرستاران مؤثر است(۰/۰۰۱≥P). نتیجه‌گیری: به‌طورکلی می‌توان نتیجه گرفت که با ارائۀ توان‌بخشی شناختی و کمک به کارکرد بهتر فرایندهای اجرایی، می‌توان به افزایش  به زیستی و بهبود کیفیت زندگی و روابط زناشویی پرستاران کمک کرد.